Η Εταιρεία «Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία Α.Ε.» συστάθηκε το 1975 βάσει του άρθρου 1 του Ν. 43/1975, όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν. 696/1977, καθώς και με το άρθρο 44 του Ν. 1947/1991 και το άρθρο 8 παρ.1 του Ν. 2166/1993.
Σκοπός της εταιρείας, σύμφωνα με το τροποποιημένο άρθρο 1 του Ν. 43/1975, είναι η ίδρυση και λειτουργία στην Ελλάδα εκσυγχρονισμένης βιομηχανίας αεροπορικού υλικού για την κάλυψη των αναγκών των ενόπλων δυνάμεων και λοιπών δημόσιων υπηρεσιών, η παροχή υπηρεσιών σε τρίτους, στον τομέα της συντήρησης, επισκευής και κατασκευής αεροσκαφών και γενικά αεροδιαστημικού υλικού. Επίσης σκοπός της είναι οι κατασκευές και η παροχή υπηρεσιών στον τομέα των ηλεκτρονικών (τηλεπικοινωνίες – πληροφορική – συστήματα ελέγχου πυρός – αναμεταδότες τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων), σε παντός είδους κινητήρες, σε συστήματα ήπιων μορφών ενέργειας και σε οπλικά συστήματα παντός τύπου καθώς και η παροχή επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης πάνω στα αντικείμενα δραστηριότητας της εταιρείας. Για τις συναλλαγές της η εταιρεία με πρόσωπα ή εταιρείες του εξωτερικού χρησιμοποιεί την επωνυμία «Hellenic Aerospace Industry S.A.» (H.A.I. S.A.).
Η εταιρεία αποτέλεσε προέκταση των δραστηριοτήτων του υφιστάμενου Κρατικού Εργοστασίου Αεροσκαφών (Κ.Ε.Α).
Το Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών (ΚΕΑ) ιδρύθηκε το 1925 με έδρα το Παλαιό Φάληρο, μετά από σχετική απόφαση του Ελευθερίου Βενιζέλου με τη συνεργασία της Βρετανικής Εταιρείας BLACKBURN. Βρισκόταν υπό κρατικό έλεγχο και είχε σαν σκοπό την κατασκευή και τη συντήρηση των επιχειρησιακών και των εκπαιδευτικών αεροσκαφών της εποχής.
Το διάστημα 1926-1929 στις εγκαταστάσεις του ΚΕΑ πραγματοποιήθηκε η κατασκευή του πρώτου Τορπιλοφόρου-Υδροπλάνου τύπου Vellos για λογαριασμό της Ναυτικής Αεροπορίας, δέκα (10) Βομβαρδιστικών αεροσκαφών τύπου ATLAS και δέκα (10) Εκπαιδευτικών αεροσκαφών τύπου Auro Tutor.
Το 1938 η Ελληνική Κυβέρνηση ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο του Εργοστασίου.
Το 1939 κατασκευάστηκε στο ΚΕΑ το πρώτο αεροσκάφος τύπου PZL Ρ-24, εξ’ ολοκλήρου από μέταλλο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο του 1940. Επίσης, σχεδιάστηκε και ξεκίνησε η κατασκευή ενενήντα (90) αεροσκαφών τύπου HENSCHEL των οποίων όμως η παραγωγή διακόπηκε λόγω της εισόδου της χώρας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μεταπολεμικά το ΚΕΑ ανέλαβε την εργοστασιακή συντήρηση της πλειοψηφίας του αεροπορικού υλικού της ΠΑ.
Το 1952 εντάχθηκε στην 30η Διοίκηση Αεροπορικής Υποστήριξης (ΔΑΥ) και το 1957 μετονομάστηκε σε 202 Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων.
Μεταξύ των ετών 1948-1971 Ιδρύθηκαν τα Παραρτήματα: Συνεργεία Επισκευών Μηχανημάτων – Αυτοκινήτων (ΣΕΜΑ) στο στρατόπεδο (127 ΣΑΒ) Φαλήρου (1948), Τ-Η στο Ελληνικό (1958) και Αεροκινητήρων στην Ελευσίνα (1971).
Το 1961 το ΣΕΜΑ υπάγεται στο 202 ΚΕΑ.
Το 1974, όλα μαζί, μετονομάστηκαν σε Εργοστάσια και εντάχθηκαν στην Κεντρική Διεύθυνση του 202 ΚΕΑ που βρισκόταν στο Παλαιό Φάληρο. Η ίδρυση της ΕΑΒ απορρόφησε μέρος του προσωπικού καθώς και του φόρτου εργασιών του ΚΕΑ.
Την περίοδο 1979-1981 έγινε μετεγκατάσταση στο Ελληνικό, των δραστηριοτήτων που λειτουργούσαν στο Παλαιό Φάληρο και στην Ελευσίνα.
Το έτος 1982 αναδιοργανώθηκε στα πρότυπα τυπικής Μονάδος της ΠΑ, αφού καταργήθηκε το Διοικητικό Συμβούλιο και αντικαταστάθηκε ο Γενικός Διευθυντής από Διοικητή.
Το 1984 αναδιοργανώνεται το 202 ΚΕΑ με νέα οργανωτική δομή και λειτουργία των Εργοστασίων ως ισοτίμων με Σμηναρχίες υπό το 202 ΚΕΑ/Επιτελείο.
Το 1987 Καταργείται το 202 ΚΕΑ/Επιτελείο, ανεξαρτητοποιούνται τα Εργοστάσια και υπάγονται στη ΔΑΥ με την ονομασία:
Το 1991 ενοποιούνται τα Εργοστάσια Α/Κ και ΜΜ-ΕΕ υπό ενιαία Διοίκηση με νέα οργανωτική δομή και ονομασία: Εργοστάσιο Αεροκινητήρων και Ειδικών Επιχειρησιακών Οχημάτων (Εργ. Α/Κ & ΕΕΟ). Οι δραστηριότητες επίβλεψης (ΔΠΕ), οι παραγωγικές δραστηριότητες (Δ. ΜΕΛ) και τα συνεργεία του ΣΤ΄ Τομέα μετεγκαταστάθηκαν από την Ελευσίνα στο Ελληνικό.
Το 1999 το ΚΕΑ ανέλαβε την κατασκευή των μη επανδρωμένων αεροσκαφών Πήγασος καθώς και τις συνολικές απαιτήσεις των τροποποιήσεων και επισκευών τους.
Το 2002 αποδόθηκε το τελευταίο αεροσκάφος F-4E πριν τον περιορισμό στα 2000 μέτρα του διαδρόμου προσγείωσης του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και την μετέπειτα οριστική αναστολή λειτουργίας του.
Παράλληλα συνεχίστηκαν τα προγράμματα επιθεώρησης και επισκευής των ελικοπτέρων AB-205 και B-212.
Το 2003 ανέλαβε τα προγράμματα επιθεωρήσεων και επισκευής των ελικοπτέρων Super Puma, την περιοδική επιθεώρηση 3000 ωρών των αεροσκαφών Τ-41, την επιθεώρηση Β1 Check των αεροσκαφών C-27J, ενώ παρέχει τεχνική υποστήριξη σε όλα τα πτητικά μέσα της ΠΑ.
Το 2009 ανέλαβε την εργοστασιακή σύντηρηση των αεροσκαφών PZL M-18.
Το Μάιο του 2009, με την κατάργση της 129 Πτέρυγας Υποστήριξης, το ΚΕΑ ανέλαβε την υποστήριξη της Αεροπορικής Βάσης Ελληνικού και των γύρω Μονάδων.
Το 2012 ξεκίνησαν οι διαδικασίες μετεγκατάστασης του Εργοστασίου στις εγκαταστάσεις της Αεροπορικής Βάσης της Ελευσίνας.
Τον Οκτώβριο του 2013 παύει η λειτουργία του Εργοστασίου Α/Κ & ΕΕΟ και οι δραστηριότητές του ενσωματώνονται σε αυτές του Κρατικού Εργοστασίου Αεροσκαφών με έδρα την Α/Β Ελευσίνας.ΠΗΓΗ
Το «Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων» περιήλθε στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου το 1938. Μέχρι το 1940 επέδειξε μεγάλη κατασκευαστική και επισκευαστική δραστηριότητα, όσον αφορά σε αεροπλάνα, κινητήρες και εξαρτήματα. Το διάστημα 1941-1944 βρισκόταν υπό γερμανικό έλεγχο. Μετά την απελευθέρωση επαναλειτούργησε με την ίδια επωνυμία και αποτέλεσε το μοναδικό επισκευαστικό κέντρο αεροπορικού υλικού στη χώρα. Στο Κ.Ε.Α. εκτελούνταν επιθεωρήσεις, επισκευές και τροποποιήσεις σε οπλικά συστήματα και μέσα της Πολεμικής Αεροπορίας, κατασκευάζονταν εξαρτήματα – συστήματα για τις μονάδες της και παρεχόταν τεχνική υποστήριξη στις Ένοπλες Δυνάμεις. Υπέστη σημαντική συρρίκνωση μετά τη δημιουργία της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας, στην οποία μεταφέρθηκαν δραστηριότητες του Κρατικού Εργοστασίου Αεροσκαφών. Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, Στρατιωτικά Εργοστάσια, 1996
Το 1975, οι μετοχές της εταιρείας κατανέμονταν μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΕΤΒΑ, με την πλειοψηφία των μετοχών να ανήκει, ως και σήμερα, στο ελληνικό δημόσιο. Η ίδρυσή της οφείλεται στην συνεργασία μεταξύ του Ελληνικού κράτους και της αμερικανικής εταιρείας Lockheed, η οποία δημιούργησε τα θεμέλια της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας, μέσω της τεχνογνωσίας που παρείχε .
Η έδρα της βρίσκεται στην Ελλάδα, στο Νομό Αττικής, Λεωφόρος Μεσογείων 2 – 4. Το βιομηχανικό συγκρότημα, ωστόσο, και οι οικονομικές υπηρεσίες της εταιρείας είναι εγκατεστημένες σε έκταση 1.850 στρεμμάτων στο Νομό Βοιωτίας, στο Δήμο Σχηματαρίου, στην περιοχή της Τανάγρας.
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
Οι τομείς στους οποίους δραστηριοποιείται η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία σχετίζονται με την συντήρηση και την αναβάθμιση αεροσκαφών και κινητήρων. Την ανάπτυξη, σχεδίαση και κατασκευή ηλεκτρονικών και τηλεπικοινωνιακών προϊόντων, τόσο για στρατιωτική όσο και για πολιτική χρήση. Επίσης είναι υπεύθυνη για την σχεδίαση και κατασκευή δομικών μερών στρατιωτικών και πολιτικών αεροσκαφών και κινητήρων.
Η Ε.Α.Β. αποτελεί μια από τις λίγες αμυντικές βιομηχανίες που κατάφερε να έχει διεθνή συνεργασίες. Συνεργασίες, που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια των αντισταθμιστικών ωφελημάτων.
Το Μαϊο του 1979 παραδίδεται στην Πολεμική Αεροπορία το πρώτο αεροσκάφος, ένα F-4E, μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της εργοστασιακής του συντήρησης.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1979 πραγματοποιούνται τα επίσημα εγκαίνια της εταιρείας.
Πιο συγκεκριμένα, το 1981 ανέλαβε την γενική επισκευή των κινητήρων S – 79 της Αμερικανικής Αεροπορίας, μια εργασία που θα απέφερε στην χώρα συνάλλαγμα 18.000.000 δολαρίων. Την ίδια χρονιά, υπέγραψε σύμβαση με την AEROSPATIALE με την οποία η Ε.Α.Β. αναλάμβανε την κατασκευή των πλαισίων των θυρών (door framings) του AIRBUS157. Το συναλλαγματικό όφελος που θα πρόκυπτε θα ήταν
μεγαλύτερο από 13.000.000 δολάρια. Επρόκειτο για την κατασκευή ενός ιδιαίτερα σημαντικού και υψηλής τεχνολογίας τμήματος του πιο επιτυχημένου τότε ευρωπαϊκού αεροπλάνου.
Μέσω της συμφωνίας θα αξιοποιείτο ο μισός περίπου αντισταθμιστικός φόρτος που δόθηκε στην Ελλάδα από την αγορά των πέντε πρώτων AIRBUS της Ολυμπιακής. Η όλη παραγγελία θα ολοκληρωνόταν σε διάστημα πέντε ετών, πράγμα που σήμαινε υψηλό ρυθμό παράδοσης. Η ανάθεση της κατασκευής των πλαισίων των θυρών του AIRBUS στην ΕΑΒ επιβεβαίωνε την είσοδό της τον χώρο των μεγάλων αεροπορικών κατασκευών, ενώ ταυτόχρονα δεν έμενε αναξιοποίητος ο τεχνολογικός εξοπλισμός που είχε εγκατασταθεί στο εργοστάσιο της Τανάγρας.
Στα πλαίσια των εργασιών της ήταν και η επισκευή αεροσκαφών. Έτσι, το 1981 η Ε.Α.Β. υπέγραψε με την Αιγυπτιακή Αεροπορία συμφωνία για την επισκευή των μεταγωγικών αεροσκαφών C-130, των πιο γνωστών ως «Ηρακλής». Με την συμφωνία – πλαίσιο η ΕΑΒ αναλάμβανε τη συντήρηση και γενική επισκευή των C-130 και την παροχή εκπαιδευτικής και τεχνικής βοήθειας για κάθε σύστημα αυτού του αεροσκάφους. Το πρώτο από τα αιγυπτιακά αεροσκάφη προσγειώθηκε στην Τανάγρα στα μέσα του 1981. Η δραστηριότητα της Ε.Α.Β. στον αραβικό κόσμο συνεχίστηκε και μετά την παράδοση του πρώτου αεροσκάφους, καθώς η εταιρεία υπέγραψε διετές συμβόλαιο συνεργασίας με τους Αιγυπτίους, προκειμένου να επισκευάσει έξι έως δέκα μεταγωγικά αεροσκάφη ανάλογα με τις επιχειρησιακές τους ανάγκες. Αξίζει να τονιστεί ότι η Ε.Α.Β. διέθετε την τεχνογνωσία και την δυνατότητα για επισκευή 20 διαφορετικών τύπων αεροσκαφών, γεγονός που σήμαινε ότι μπορούσε να αξιοποιήσει το δυναμικό αυτό προσφέροντας υπηρεσίες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής
Η Ε.Α.Β. ήταν παρούσα και στις συζητήσεις για την «αγορά του αιώνα», που αφορούσε την προμήθεια από την ελληνική πολεμική αεροπορία 100 σύγχρονων μαχητικών. Από το 1982, οι εταιρείες που διεκδικούσαν την προτίμηση της πολεμικής αεροπορίας, υπέβαλλαν προτάσεις για απασχόληση πολλών εργατοωρών στην περίπτωση που θα επιλεγεί το αεροπλάνο τους, στα πλαίσια των
αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Η Διοίκηση της ΕΑΒ για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα το σημαντικό σε μέγεθος πρόγραμμα αξιολόγησης και προετοιμασίας ίδρυσε μια νέα διεύθυνση, την Διεύθυνση Προγράμματος Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους (ΝΜΑ) με στόχο, καταρχήν να υπογραφούν συμβάσεις έργου μεταξύ της ΕΑΒ και των υποψήφιων προμηθευτών πριν από την υπογραφή της κύριας σύμβασης προμήθειας των αεροσκαφών από την κυβέρνηση. Δεύτερον, από το πλήθος των προσφερόμενων εργασιών στην Ε.Α.Β. να γίνει η επιλογή εκείνων που ήταν στις δυνατότητές ή ανήκαν σε τεχνολογίες στις οποίες η ΕΑΒ θα ήθελε να επεκταθεί. Και τρίτον, να γινόταν επιλογή εργασιών που αν και θα απαιτούσαν νέες επενδύσεις να δικαιολογούνταν οικονομικά από μελλοντική αύξηση της παραγωγικότητας. Η μεμονωμένη αγορά που θα πραγματοποιείτο τότε από το Ελληνικό Δημόσιο θα εξασφάλιζε στην Ε.Α.Β. σημαντικό όγκο τεχνολογικά προηγμένης δουλειάς. Παρά το γεγονός ότι ο τότε πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου, μετά τις εκλογές του 1981, εξέφρασε την επιθυμία του να μετατραπούν οι υπάρχουσες πολεμικές βιομηχανίες από μονάδες συντηρήσεως και συναρμολόγησης σε μονάδες παραγωγής, τελικά, όπως αναφέραμε, διέσπασε την αγορά εξασφαλίζοντας μηδαμινά οφέλη για την ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Η Ε.Α.Β. ενίσχυσε την διεθνή προβολή της μέσω μιας συμφωνίας δεκαπενταετούς διάρκειας που υπέγραψε με την γαλλική εταιρεία ΣΝΕΓΜΑ. Η Ε.Α.Β. μέσω της συμφωνίας αποκτούσε το δικαίωμα επισκευής των κινητήρων των αεροπλάνων «ΜΙΡΑΖ» της Ιορδανίας, του Κουβέιτ και του Ιράκ, ενώ μέσω της ίδιας συμφωνίας θα μπορούσε να εξυπηρετήσει και άλλους διεθνείς πελάτες.
Η εταιρεία διέθετε πλέον την ικανότητα επισκευής και γενικής επιθεώρησης 28 διαφορετικών τύπων κινητήρων αεροσκαφών και ελικοπτέρων. Μέσω αυτής της υποδομής, το 1984 ανέλαβε την κατασκευή δομικών μερών του πυροσβεστικού αεροσκάφους CL – 215 της CANADAIR.
Παράλληλα, η πιστοποίηση και η εξουσιοδότηση που έλαβε από την Βιομηχανία Κατασκευής Ελικοπτέρων BELL, την καθιέρωσε σαν επισκευαστικό κέντρο της εταιρείας και της εξασφάλισε οικονομικά και τεχνολογικά οφέλη. Η αναγνώριση δεν άργησε να έρθει καθώς ανέλαβε να επισκευάσει όλα τα ελικόπτερα τύπου BELL των εταιρειών ADELLAH και NAPAIR της Σαουδικής Αραβίας.
Από την εγχώρια αγορά, και συγκεκριμένα από το Ελληνικό Δημόσιο, το 1984 ανέλαβε την προμήθεια 1.500 ανεμομικτών και τριών συστημάτων αεροπυροσβεύσης. Η σύμβαση με την ΕΑΒ για την κατασκευή των τριών συστημάτων αεροπυρόσβεσης (MAFFS) υπολογιζόταν στα 400 εκατ. δρχ. (1,17 εκατ. ευρώ) και η ΕΑΒ θα συνεργαζόταν με τον αμερικανικό οίκο AEROUNION ώστε να εξασφαλιστεί η εκπαίδευση των τεχνικών της Το 1985 η εταιρεία εξασφάλισε μια σειρά από σημαντικές συμφωνίες με γαλλικές εταιρείες του αεροδιαστημικού τομέα, που αφορούσαν την κατασκευή εξαρτημάτων υψηλής τεχνολογίας, εξασφαλίζοντας την εισροή πολλών εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων. Πιο συγκεκριμένα οι συμφωνίες υπογράφηκαν με τις εταιρείες THOMSON, SNECMA, DASSAULT και AEROSPATIALE, στα πλαίσια των αντισταθμιστικών ωφελημάτων.
Μέσω της υλοποίησης των παραπάνω συμβάσεων η εταιρεία μπόρεσε να αναπτύξει την αεροναυπηγική τεχνολογία και να παράγει αντίστοιχα προϊόντα τα επόμενα χρόνια
Την ίδια χρονιά, 1985, η συνεργασία της επεκτάθηκε και στον ιταλικό χώρο, με την υπογραφή του πρωτοκόλλου συνεργασίας μεταξύ της Ε.Α.Β. και της Ιταλικής αεροδιαστημικής εταιρείας AGUSTA. Οι δύο εταιρείες θα παρήγαγαν από κοινού τον εξοπλισμένο τύπο του ελικοπτέρου Α – 109, του οποίου η άτρακτος είχε αρχίσει να κατασκευάζεται στην Ε.Α.Β. Το οφέλη της συνεργασίας ήταν σημαντικά καθώς οι δύο εταιρείες θα συνεργάζονταν στους τομείς ηλεκτρονικών και άλλων συστημάτων καθώς και στον τομέα νέων υλικών που χρησιμοποιούνταν στον αεροδιαστημικό τομέα. Τέλος, η AGUSTA αναγνώριζε την ΕΑΒ σαν εξουσιοδοτημένο επισκευαστικό κέντρο ελικοπτέρων της και της παρείχε την δυνατότητα εξαγωγής του ελικοπτέρου, φέροντας την επωνυμία και των δύο χωρών. Παρά το γεγονός όμως ότι η Ε.Α.Β. είχε αναλάβει την κατασκευή σημαντικού μέρους της ατράκτου του ελαφρού επιθετικού ελικοπτέρου Α – 109, ο ελληνικός στρατός δεν επέλεξε το συγκεκριμένο ελικόπτερο
Αντίθετα η Τουρκική βιομηχανία TAI φαίνεται ότι αξιοποίησε την συνεργασία της με την εταιρεία AGUSTA, δημιουργώντας γραμμές παραγωγής των επιθετικών ελικοπτέρων Τ – 129, τα οποία αναμένεται να εξάγει στη Σαουδική Αραβία. Η συνεργασία, ωστόσο, Ε.Α.Β. – AGUSTA, συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια και μάλιστα το 2008 υπέγραψαν σύμβαση 7 εκατ. ευρώ.
Το 1986 αποτέλεσε μια χρονιά, κατά την οποία η Ε.Α.Β. είχε να επιδείξει σημαντικό έργο και στον πολιτικό τομέα, αφού κατασκεύασε και παρέδωσε τους πρώτους 37 αναμεταδότες για τα κρατικά τηλεοπτικά κανάλια ΕΡΤ – 1 και ΕΡΤ – 2. Το παραπάνω εγχείρημα αποτελούσε μια ελληνική προσπάθεια, μέσω της οποίας θα εξοικονομείτο συνάλλαγμα ύψους 3 εκατ. δολαρίων, ενώ παράλληλα εφαρμοζόταν η κυβερνητική πολιτική που αποσκοπούσε στην ελληνοποίηση των προμηθειών.
Σημαντική προσπάθεια καταβλήθηκε από την Ε.Α.Β. για την σχεδίαση και υλοποίηση μη επανδρωμένων, με κινητήρα, αεροπλάνων. Το πρώτο εγχείρημα έγινε το 1979, με το αεροπλάνο ΠΗΓΑΣΟΣ, το οποίο σχεδιάστηκε από το Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογίας της Αεροπορίας. Η Ε.Α.Β. συμμετείχε στην παραγωγή 10 τεμαχίων με στόχο την περαιτέρω εξέλιξη του. Τελικά το πρόγραμμα δεν κάλυψε μέχρι σήμερα τις προϋποθέσεις της Πολεμικής Αεροπορίας με αποτέλεσμα οι ανάγκες να καλυφθούν από το εξωτερικό. Ένα ακόμα παρόμοιο εγχείρημα αποτέλεσε το 1986 η σύμπραξη της αμερικανικής εταιρείας NORTHROP με την Ε.Α.Β. για την παραγωγή του TELAMON, η οποία επίσης δεν απέδωσε καρπούς.
Η Ε.Α.Β. την δεκαετία του 1990 είχε να επιδείξει και δυο ανακατασκευαστικά επιτεύγματα. Το ένα αφορούσε την επισκευή αεροσκάφους CL-215, το οποίο είχε υποστεί πολύ σοβαρές και εκτεταμένες ζημιές κατά το ατύχημα που συνέβη το Μάιο του 1988. Η επισκευή του αεροσκάφους και η επαναφορά του σε απόλυτα ασφαλή πτήσιμη κατάσταση τόσο από πλευράς σχεδίασης της επισκευής όσο και από πλευράς εκτέλεσης, πραγματοποιήθηκε από ομάδα ειδικών της ΕΑΒ στις εγκαταστάσεις της στην Τανάγρα. Το επόμενο επίτευγμα της Ε.Α.Β. ήταν η επισκευή του ελικοπτέρου UH – 1H του Στρατού Ξηράς που είχε υποστεί εκτεταμένες ζημιές μετά από αναγκαστική προσγείωση που έκανε στις 19.7.1986 και το οποίο είχε κριθεί Πέραν Ορίου Οικονομικής Επισκευής (Π.Ο.Ε.). Και στις δύο περιπτώσεις, το κόστος της επισκευής ήταν πολύ μικρότερο του αντίστοιχου κόστους αν το ανελάμβανε φορέας του εξωτερικού. Η πληρωμή έγινε σε δραχμές και συνέβαλε αποτελεσματικά στην εξοικονόμηση χρηματικών πόρων και συναλλάγματος.
Την δεκαετία του 1990 η ΕΑΒ συνέχισε να έχει ισχυρή παρουσία και στον διεθνή χώρο. Υπέγραψε μια σειρά από συμβάσεις με εταιρείες του εξωτερικού, οι οποίες δραστηριοποιούνται στους τομείς της ηλεκτρονικής και της αεροναυπηγικής. Στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας η ΕΑΒ σύνηψε σύμβαση με την Boeing – αντισταθμιστικά με την αγορά των Β757 της Ο.Α. – η οποία αφορούσε την κατασκευή και συναρμολόγηση υποσυνόλων αεροσκαφών Boeing. Η πρώτη φάση της συνεργασίας ξεκίνησε με την εκτέλεση εργασιών ύψους 100 χιλ. δολαρίων, ενώ το συνολικό ύψος τη σύμβασης θα έφθανε τα 20 εκατ. δολάρια.
Μια ακόμα σύμβαση υπεγράφη με το ΝΑΤΟ για την επισκευή των αεροκινητήρων TF-33 των αεροσκαφών AWACS. Η αξία της σύμβασης υπολογιζόταν στα 8 εκατ. δολάρια Η.Π.Α. για την περίοδο υλοποίησής της 1993 – 1996. Η νέα σύμβαση δόθηκε στην Εταιρεία μετά από επιτυχή συμμετοχή της σε διαγωνισμό του ΝΑΤΟ. Ενώ πέρα από τα οικονομικά οφέλη που εξασφάλισε η εταιρεία, καθίστατο και αποκλειστικός φορέας των συγκεκριμένων υλικών για το ΝΑΤΟ. Η συγκεκριμένη συνεργασία μεταξύ Ε.Α.Β. και NAMSA – NATO, με τροποποιήσεις που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες στην προμήθεια αμυντικού υλικού, βρίσκεται σε ισχύ μέχρι και σήμερα.
Στα πλαίσια ανάπτυξης του τμήματος ηλεκτρονικών, το οποίο κάλυπτε όλο το φάσμα των ηλεκτρονικών συστημάτων αεροσκαφών, ελικοπτέρων, ναυτιλιακών βοηθημάτων και τηλεπικοινωνιών, η Ε.Α.Β. ήρθε σε επαφή με ανώτατα στελέχη της Alcatel Alsthom στην Ελλάδα, με σκοπό την συνεργασία και προσφορά τεχνικής βοήθειας στην ελληνική βιομηχανία για την κατασκευή και εγκατάσταση ψηφιακών τηλεφωνικών κέντρων του ΟΤΕ.
Η δεκαετία του 1990 ήταν μια περίοδος που η εταιρεία μολονότι είχε μια διεθνή παρουσία στον χώρο της αεροδιαστημικής, είχε αρχίσει να παρουσιάζει σημαντικά ελλείματα. Εντός αυτού του πλαισίου, εξετάζονταν σημαντικές προτάσεις, ώστε να πραγματοποιηθεί ο διαχωρισμός των τομέων – κατασκευών – ηλεκτρονικών καθώς και να διατηρηθούν οι αποδοτικές γραμμές παραγωγής και επισκευών. Οι προτάσεις αυτές επικεντρώνονταν στην συμμετοχή της εταιρείας στο αναπτυξιακό πρόγραμμα για συμπαραγωγή με χώρες της ΕΟΚ του αεροσκάφους 3 ΑΑΑ, πολλαπλής χρήσεως. Εξεταζόταν, επίσης, η πρόταση της Καναδικής εταιρείας
CANADAIR για συμπαραγωγή του πυροσβεστικού αεροσκάφους της. Σημαντικά οφέλη θα εξασφαλίζονταν και από την συμμετοχή της ΕΑΒ στον εκσυγχρονισμό του αεροσκάφους ORION εφόσον αποφασιζόταν η προμήθεια του από τις ΗΠΑ, καθώς και με την ανάληψη της επισκευής Σοβιετικών αεροσκαφών πολιτικής αεροπορίας
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Η Ε.Α.Β. Α.Ε ΕΙΧΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΕΥΚΑΙΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΕΙ ΠΑΡΟΛΑ ΤΑΥΤΑ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΜΙΑ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΑΡΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ,ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΝΕΣΕΙΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΟΒΑΡΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΣΟΒΑΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΣΜΕΝΗ ΘΕΣΗ
ΣΕ ΑΥΤΟ ΣΥΝΤΕΛΕΣΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΣΕ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ" Η Ε.Α.Β. Α.Ε ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΡΙΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΘΑ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΤΟ ΔΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΘΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΑΝΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΙΣ ΒΑΡΙΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΘΑ ΚΛΗΘΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΑΜΕΙΦΘΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ.
ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ 👇
